Rozdział 15

Po jakimś czasie lekarz wyszedł do was na korytarz...
-Niestety Harry przez jakiś czas będzie cierpiał na zaburzenia pamięci. Może nie pamiętać niektórych ludzi, których poznał w ostatnim czasie, może nie pamiętać niektórych zdarzeń, które miały miejsce w przeciągu ostatnich kilku tygodni...
-Co? To niemożliwe, mówiliście, że wszystko już dobrze!-krzyknęła mama Harrego.
-Wiem, niestety takie rzeczy mogą się nagle objawić, przykro mi...

-Tak, panu przykro, niech mnie pan nie rozśmiesza
-Proszę Pani proszę być dobrej myśli, Harry może odzyskać pamięć w każdej chwili...
Mama Harrego załamała ręce i pobiegła do syna  na sale


-(twoję imie), chodź, pojedziemy do domu, niech wypoczywa-złapał Cię za przedramie Louis i zaprowadził do samochodu, chłopcy poszli za wami...


Pojechaliście do domu, przygotowaliście kolację
-Czemu nie jesz?-zapytał Niall
-Nie jestem głodna, myślę o Harrym, dziwnie się czuję z tym, że mnie nie pamięta, myślałam na początku, że się wygłupia ale teraz czuję pustkę...
-Wiem, przykro nam-powiedział Liam
Westchnęłaś, wstałaś od stołu i poszłaś do swojego pokoju


Usiadłaś przy komputerze, zaczęłaś czytać twittera. 
Dziewczyny pisały, że Harry umarł, inne , że jest warzywem, jeszcze inne, że to był zamach... Czytając to uświadamiasz sobie w jakiej nieświadomości te dziewczyny żyją, że tak naprawdę nie wiedzą o chłopcach całej prawdy, nie wiedzą jacy są na co dzień, nagle poczułaś, że masz wielkie szczęście znając ich... Masz okazję poznać tych niesamowitych chłopaków...


Wstałaś od biurka i poszłaś na dół przytulić każdego z osobna...
Postanowiłaś pojechać do szpitala i porozmawiać z Harrym, masz nadzieję, że Cię rozpozna, chcesz mu w końcu wyznać co czujesz...


-(twoje imię) !! Jutro wypuszczają Harrego ze szpitala !-krzyknął uradowany Liam
-co??
-Taak, jutro go przywieziemy do domu !
Uśmiechnęłaś się jak małe dziecko, zaczęłaś skakać z radości ale nagle sobie uświadomiłaś, że musisz włożyć dużo pracy w to aby Hazza Cię rozpoznał...


Nastepnęgo dnia wstałaś wcześnie rano, przygotowałaś się, umalowałaś, ładnie ubrałaś i wyruszyliście po Harrego. Jego mama była już na miejscu.
-Dzień dobry-powiedzieliście jednogłośnie
-Harry gotowy?-zapytał Louis
-Tak
-Super, to zabieramy do z powrotem do domu
-No właśnie, przemyśleliśmy to i uzgodniliśmy, że Harry wróci na jakiś czas do nas do domu do Holmes Chapel...
Mina Ci zesmutniała ale po chwili uznałaś, że tak będzie dla niego lepiej...
Harry wyszedł z sali i rzucił się na Louisa
Potem przywitał się z innymi chłopcami
-O cześć, jestem Harry-uśmiechnął się zmieszany
-Cześć Harry, jestem (twoje imie)-odpowiedziałaś szczęśliwa na zewnątrz ale w środku byłaś bardzo smutna, że chłopak, którego pokochałaś nie wie kim jesteś...


Pożegnaliście się z Harrym i wróciliście do domu...