Rozdział 14

Harry siada pod Twoimi drzwiami czekając aż wyjdziesz...
Słyszysz jego delikatny płacz, bezradność... Wstajesz aby do niego wyjść 
-Harry, co Ty robisz?-podeszła Mary
-Nic, przepraszam Cię ale odwiozę Cię teraz do domu dobrze?
-Ale...
-Proszę, wytłumaczę Ci w samochodzie...
-Harry, Ty płaczesz?-zapytała zaniepokojona blondyneczka
-Nie, nie, chodźmy-Harry poklepał Mary po plecach i zaprowadził ją na dół
Wróciłaś z powrotem na łóżko, schowałaś się pod kołdrę i usnęłaś.
Nagle słyszysz pukanie...
-(twoje imie), otwórz, otwórz !
-Już, spokojnie-krzyczysz
-Co Ty wyrabiasz? Siedzisz w pokoju od dwóch godzin a teraz nie otwierasz-powiedział zdenerwowany Liam
-Spałam...-mówisz zaspana
-Dzwonili z policji, Harry miał wypadek...
-Coo?! Ale....Harry, jak??-spojrzałaś na Liama i zaczęłaś płakać...
-Odwoził Mary i wpadli na inny samochód, Mary jest lekko poobijana ale Harry... jest narazie nieprzytomny-przytulił Cię
-Coo?- ledwo to powiedziałaś przełykając łzy...
-Gdzie on jest?Pojedźmy do niego!
-Nie możemy, tylko rodzina ma tam wstęp
-Matko, to wszystko moja wina !- zaczęłaś uderzać pięścią o ścianę...
-Ale, jak to się stało?Jak to się stało, że on jest w takim stanie a ona,a ona...
-Samochód uderzył z prawej strony, od strony Harrego...
-Boże, ja muszę tam iść,rozumiesz??!
-Wiem, ja też chce ale nie możemy teraz, musimy czekać
-A gdzie chłopcy?
-W szpitalu, czekają na korytarzu...
-Czyli można wejść, Liam, czemu nie chcesz żebym tam poszła? Chodźmy tam ! 
-Nie wiem jak Ci to powiedzieć ale mama Harrego nie chce abyś tam była, nie wpuszcza nikogo tylko chłopców i najbliższą rodzinę...
-Co? Dlaczego? Myśli, że to moja wina?!- łzy lecą Ci strumieniami...
-Nie, po prostu nie zna Cię, no nikt tam nie może wchodzić...Przykro mi...-powiedział Liam
-Ale ja muszę tam iść, słyszysz?
-Wiem, ale musisz poczekać, zostanę tutaj z Tobą i poczekamy na sygnał od chłopców, mają dzwonić na bieżąco...
Usiadłaś na kanapie trzęsąc się, z wielkimi przerażonymi oczami, cała zapłakana i patrzyłaś się w ścianę niczym zahipnotyzowana...
-Liam, dzwonili?-zapytałaś po pięciu minutach
-Nie, jeszcze nie pewnie niedługo zadzwonią-zaczął Cię pocieszać
Siedzisz zapłakana i czekasz na dźwięk telefonu


Po 20 minutach dzwoni telefon
Liam odbiera, patrzysz na niego jak dziecko, które zobaczyło coś czego w życiu nie widziało...
-I co?? Obudził się?-zapytałaś
-Ee, tak, wszystko w porządku... możemy do niego pojechać za godzinę...


Jedziecie do szpitala, parkujecie jak najbliżej się da, wysiadacie i udajecie się w stronę szpitala
-Gdzie, gdzie on leży?-zapytałaś
-Drugie piętro
Wsiadacie do windy...
-Pokój numer 23
Zaczynasz biec szukając sali, na której leży Harry.
Zauważasz chłopców i rodzinę Harrego...
-Harry, Harry-krzyczysz
Omijasz wszystkich, rzucasz szybkie witam i wchodzisz na sale...
-Harry, nawet nie wiesz jak się wystraszyłam
Harry patrzy na Ciebie jakby nie wiedział co powiedzieć
-Ja, przepraszam ale musiałaś mnie z kimś pomylić...
-Co? Harry, to ja, nie poznajesz mnie?
-Harry...-powiedział Liam
-Cześć tatuśku, podejdź na chwilę-powiedział ledwo się usmichając
Liam usiadł koło Harrego
-Kim jest ta dziewczyna?Po co wpuściliście tu fankę?
-Fankę? To przecież (twoje imie)
-Ale...
Wszedł doktor i kazał wszystkim wyjść