Rozdział 7

Słyszysz pukanie do drzwi...

-Chodź piękna, już jest kolacja-powiedział wesoły Lou.

-Już? A ja chciałam wam pomóc... sorki, ale zaczytałam się w ogłoszeniach, jest dużo fajnych ofert, jutro idę na polowanie-puściłaś oczko Louisowi podekscytowana

Chłopak uśmiechnął się skrępowany i powiedział:

-A musisz się wyprowadzać?Źle Ci z nami?

-Nie, Lou, oczywiście, że jest cudownie ale nie chce Wam siedzieć na głowie a poza tym macie swoje życie i nie chce żebyście się czuli skrępowani i zmieniali swoje plany ze względu na mnie.

-O czym ty mówisz? Od dawna nie mieliśmy tu normalnej dziewczyny... Nawet tak nie myśl, że w jakiś sposób am przeszkadzasz a poza tym...-przerwałaś Lou

-Lou, podjęłam już decyzję...-wstałaś od komputera i poszliście na dół na kolację

Zeszliście na dół do chłopców.

-A gdzie Niall?-zapytałaś zdziwiona

-Niall dziś nie je, najedzony jest-odpowiedział zaśmiany Liam

-Niall jest najedzony??!

-Jego lodówka się zepsuła i musiał wszystko z niej zjeść, żeby się nie popsuło...- wszyscy zaczęli się śmiać

-Siadajcie...-odparł Zayn

Harry nie odezwał  się ani słowem, siedział oburzony, obrażony, smutny...

Usiadłaś koło niego, spojrzał na Ciebie ale ty nie odwzajemniłaś spojrzenia.

Jecie kolacje...

-Była pyszna, pozwólcie, że posprzątam-odparłaś

-Ja Ci pomogę- powiedział szybko Harry

-Dobrze...

-To my idziemy a górę z chłopakami zobaczyć czy z Niallem wszystko w porządku...-zaśmiał się Liam

-Haha, okej, pozdrówcie go .....- powiedziałaś-potem do niego zajrzę-zaśmiałaś się

-Możemy porozmawiać?-odparł Harry

-Tak proszę...

-Chciałem Cię przeprosić za wszystko co powiedziałem, zachowałem się jak głupek, masz rację, jestem....  jestem.... zazdrosny bo lubię Cię.-Harry powiedział zażenowany

-Harry, też Cię lubię ale..

-jako koleżankę oczywiście-dodał przerywając

-Aaa, no tak, przecież nie inaczej-powiedziałaś zawiedziona

-Po prostu jak zobaczyłem jak fajnie ze sobę spędzacie czas to poczułem, że wolisz jego od nas, wiem, głupie to i dziecinne...

-A myślisz, że ja nie czuję się zazdrosna, jak słyszę o tych wszystkich dziewczynach, które tu sprowadzacie...

-Ja już nie sprowadzam...-zaśmiał się Harry

- No, jestem tu dopiero od dwóch dni.. haha, nie mam nic przeciwko

-Naprawdę? Nie byłabyś zazdrosna?-zapytał Harry z nadzieją, że jednak będzie zazdrosna

-Naprawdę, macie swoje życie, ja mam swoje, skoro się tylko kolegujemy to po co mamy być o cokolwiek zazdrośni?

-No tak, tak-zawahał się Harry

-Dlatego pomyślałąm, że umówię się z Davem

-Da..Davem?-zapytał zazdrosny

-Tak, nie wiem czy ma to sens bo pod koniec wakacji wyjeżdżam ale może przydałaby mi się taka odskocznia, taka przygoda...

-Tak, tak, ja też się na jutro umówiłem..he, he...

-hhmm, naprawdę? Cieszę się-odparłaś zazdrosna

-To kończmy sprzątać  i idę szukać dalej ogłoszeń.

-Okej

Skończyliście sprzątać, poszłaś na górę, Harry puknął się w czoło

Wszedł na górę do chłopaków

-Hej, i co?-zapytał Lou

-Co, co?-zapytał Zayn

-Nico-odpowiedział Harry- wyprowadza się i chce się umówić z Davem, tym synem szefa piekarni, w której ona pra... wiecie co, nie ważne-usiadł zrezygnowany

-Stary, gdybym był w stanie wstać i Cię przytulic to zrobiłbym to...-powiedział Niall trzymają się za brzuch

-Dzięki...

-Miałeś jej powiedzieć co czujesz!-krzyknął Lou

-Cichoo, bo usłyszy

-Miałem, ale nie mogłem, nie wiem jak, już powiedziałem, że byłem zazdrosny a potem bałem się ze da mi kosza więc dodałem, że jestem zazdrosny jak kolega

-Uuuuuuuuuuuu- zabuczeli wszyscy chłopcy naraz

-Wieeeeem, masakra...

Harry idź teraz z nią pogadaj zanim się z nim nie umówiła...

-No nie wiem, ale w sumie masz rację, nie mam nic do stracenia, z resztą o na wyjeżdża za dwa miesiące

-Noo właśnie, idź do niej stary

Harry nabrał powietrza, wypuścił i poszedł w stronę Twojego pokoju...