HAZZA CZĘŚĆ 8

Następnego dnia...


Budzisz się niewyspana, zmęczona, masz wory pod oczami po przepłakanej nocy.
Nie wiesz co masz robić, serce mówi Ci jedno, a rozum drugie...
Wyjęłaś z torby aparat Louise. Zaczęłaś oglądać zdjęcia z Waszego wyjazdu. Zakręciła Ci się łezka w oku. Teraz widzisz, że nigdy nie byłaś szczęśliwsza niż będąc w Londynie. Z każdego spotkania z Harrym wracałaś z pełnym uśmiechem na twarzy. Zauważyłaś, że nikt inny nie jest w stanie Cię uszczęśliwić tak jak on, jak twój uroczy, kochany Harry.


Do pokoju weszła mama, spojrzała na Ciebie, wzięła aparat do ręki i przejrzała zdjęcia...
Odłożyła aparat na półkę...
Podeszła do Ciebie przytuliła mocno, wzięła Twoją walizkę i zaczęła ją pakować.
Przytuliłaś ją mocno i uśmiechnęłaś się. W środku poczułaś miłe dreszcze, poczułaś, że niedługo zobaczysz swojego ukochanego, zrozumiałaś, że tęsknisz i że nie nigdy nie byłabyś w stanie o nim zapomnieć... dlatego postanowiłaś wrócić...
Rezerwujesz lot na następny dzień..


                                                                             * * *


Louise odbiera Cię z lotniska.. Wpadacie sobie z ramiona. Opowiada Ci o wszystkim co się tutaj działo przez ostatnie kilka dni...
Harrego babcia zachorowała, jest w ciężkim stanie. Harry nie jeździ na spotkania z fanami, na koncerty,postanowił spędzić ostatnie chwile z babcią. 
-O Boże, ale ze mnie idiotka... -zaczynasz płakać 
-Coo? Przecież to nie Twoja wina...
-Ale.. Boże, co on musi teraz przeżywać, nie dość, że jego babcia umiera to jeszcze ja zachowałam się jak kompletna kretynka.... Muszę do niego jechać... gdzie on jest?
-Nie możesz do niego jechać, Harry chce być teraz sam, a poza tym nie wie, że tu jesteś...
-Muszę go zobaczyć !
-Przykro mi ale on jest teraz z rodziną, nie powinnaś teraz mu zawracać głowy...
-Gdybym została...
-Coo? Jego babcia i tak by teraz była w ciężkim stanie, od dawna chorowała...
-Mówię, że gdybym została może byłoby mu chociaż trochę teraz łatwiej, mogłabym go wspierać, a ja jak idiotka wyjechałam bez słowa, boże, co ja zrobiłam?!
Louise Cię objęła i zaczęła pocieszać. Masz sobie za złe, że wyjechałaś. Jak teraz sobie wyobrażasz jak Harry musi cierpi to Twoje serce rozpacza. Kochasz go, naprawdę go kochasz. Chcesz być z nim na dobre i na złe. 
Idziecie z Louise do domu i rozmawiacie o całej sytuacji.


Wypakowujesz swoje rzeczy, oddajesz Louise aparat
-Widzisz, mówiłam, że do mnie wróci...
-Tak, miałaś rację, mogłam Cię wtedy posłuchać... - siadasz na łóżku i łapiesz się za głowę.
-Nie martw się, poczekasz kilka dni, a potem z nim porozmawiasz, teraz musi być z rodziną.
-Wiem, wiem... ale nawet nie wiesz jak bardzo chciałabym go teraz przytulić, wesprzeć...


Na drugi dzień Louise otrzymuje smsa od Harrego, że jego babcia odeszła, pogrzeb odbędzie się za dwa dni.
-Biedny Harry
-Co, co się stało?
-Jego babcia umarła...
Patrzysz na Louise, oczy zapełniają Ci się łzami i szybko wybiegasz z domu...


Poszłaś do tego parku gdzie Harry zrobił dla Ciebie kolację i  gdzie chciał z Tobą potem porozmawiać ale Ty wtedy wyjechałaś... Siadasz na ławce i rozmyślasz. Chcesz zobaczyć Harrego a jednocześnie wiesz, że nie możesz go teraz nachodzić, postanawiasz poczekać do pogrzebu...