Rozdział 15

-Zabrałyśmy wszystko z samochodu?-zapytałaś zdenerwowana i podekscytowana
-Tak, spokojnie-powiedziała zirytowana Emma
-Pytasz o to już trzeci raz
-Wiem, przepraszam. Denerwuję się, że coś pójdzie nie tak, że...
-Ej, ej, spokojnie-podeszła mama i złapała Cię za ramię-wszystko się poukłada
Wzięłaś głęboki oddech i poszłaś dalej ciągnąc za sobą walizkę
-Może jednak powinnaś do niego zadzwonić? Skąd wiesz, gdzie będzie, gdzie mieszka?-zapytała Emma stojąc i patrząc na tablicę odlotów
-Chcę żeby to była niespodzianka. Sama powiedziałaś, że fanki ciągle za nimi chodzą więc wejdziemy a twittera i zobaczymy gdzie będą.
-Obyś miała rację...
-Dobra dziewczyny idźcie już stanąć w kolejce, już czas
Spojrzałaś na zegarek i powiedziałaś
-Mama ma rację, chodźmy już
Podeszłaś do mamy i mocno ją przytuliłaś. Majka patrzyła na Ciebie z zazdrością ale i tak była smutna, że wyjeżdżasz. Złapałaś walizkę za rączkę i poszłyście na odprawę.
Lot był spokojny. Na lotnisku w Londynie uśmiechałaś się sama do siebie, czułaś, że twój Hazza jest już bardzo blisko, że niedługo go przytulisz, pocałujesz...


-To co teraz?-zapytała Emma
-Wejdź na twittera
-Wiesz ile to mnie będzie kosztowało... Jesteśmy za granicą pamiętasz?
-Okej, wejdę na swoim tylko podaj mi login i hasło bo ja nie mam konta
-Nie podam
-Emma, proszę-spojrzałaś na nią słodkim wzrokiem-przecież sobie potem zmienisz
-Okej, niech Ci będzie-po chwili Emma uległa
-O matko
-Co? Co się stało?
-Mają dzisiaj podpisywanie książek w galerii w centrum Londynu
-Ooo to super, o której?
-17.00
-Ale zaraz, może byśmy coś zrobiły z naszymi bagażami, cokolwiek, nie będziemy chyba z nimi łazić przez całe miasto
-Emma, nie marudź, proszę Cię. Jak ja Ci teraz znajdę hotel?
-To co chcesz zrobić?
-Jeszcze nie wiem. Najlepiej będzie jak pójdziemy do tej galerii, usiądziemy w jakiejś knajpie i poczekamy  na 17.00
-4 godziny?!
-To ja przypilnuję bagaży a Ty sobie połazisz po sklepach, pasuje?
Emma spojrzała na Ciebie i uśmiechnęła się
Poszłyście w stronę galerii. Dojście tam zajęło Wam prawie godzinę.
-No to jesteśmy-odetchnęła Emma
-O usiądźmy tam-pokazałaś na małą kawiarenkę niedaleko gdzie ma odbywać się podpisywanie książek. Na miejscu był już tłum fanek, cudem znalazłyście miejsce żeby usiąść. Zamówiłyście po kawie i czekałyście na godzinę zero.
O 16.00 było już bardo tłoczno. Dziewczyny piszczały, płakały, a Ty czekałaś aż zobaczysz ukochanego.
-Może ustaw się w kolejce?
-Co? Jakiej kolejce?
-Inaczej się do niego nie dostaniesz
Spojrzałaś na tłumy fanek i się załamałaś
-Dobra, miłość wymaga poświęceń-powiedziałaś sama do siebie
Stanęłaś w kolejce, Emma została z walizkami. Stoisz, stoisz, zniecierpliwiona, dziewczyny się pchają, masz tego dość, ale stoisz dalej. Dochodzi 17.00. chłopcy wychodzą. 
Dziewczyny piszczą i szaleją ale Ty uśmiechasz się na widok Harrego.
Zanim doszłaś do chłopców minęło pół godziny
Pierwszy zauważył Cię Niall... uśmiechnął się szeroko i puknął Harrego w ramię
Gdy Cię zobaczył jego oczy się powiększyły, po chwili się uśmiechnął, był w szoku, nie mógł uwierzyć, że to Ty. Odwzajemniłaś uśmiech. Harry wstał. Zaczął biec w Twoją stronę ale ochroniarze go zatrzymali. Zrobiło się zamieszanie. Ochroniarz z powrotem posadził Harrego na krześle. Harry poczekał aż podejdziesz bliżej. W końcu dotarłaś, stoisz na przeciwko Harrego, patrzysz mu w oczy i uśmiechasz się jak małe dziecko. Harry wstaje, pochyla się nad Twoim uchem, całuje Cię dyskretnie w policzek i szepce Ci do ucha.
-Bardzo tęskniłem. Poczekaj na mnie, jak tylko skończymy podpisywanie zadzwonię do Ciebie-przytulił Cię mocno i pocałował Cię w usta. Po chwili się zorientował, że przed nim stoją tłumy fanek patrzących ze zdziwieniem.
Usiadł szybko jakby nigdy nic i kontynuował podpisywanie...


A jako bonus solówki Harrego na żywo/akustyczne
http://www.youtube.com/watch?v=2X_FN1oWNu0